Cultuur snuiven

Na mijn ontbijt ben ik naar de rivier gelopen en heb ik een longtailbootje gehuurd. Sangklaburi rivier is eigenlijk geen echte rivier. Lang geleden is er een dam gebroken en zo is het water gekomen. Een aantal tempels zijn gezonken,ook zijn een aantal tempels bij het water verwaarloosd en vergroeid met de natuur. Het longtailbootje zal aanleggen en me een paar mooie plekjes laten zien. Ik mag kiezen om een bootje met een paar andere mensen te delen en korting te krijgen of mijn eigen bootje te hebben en de volle mep betalen,ik kies het laatste. Ik klim t bootje in en settel me,we gaan varen. Langzaam en ik geniet van het uitzicht vanaf het water op de brug en de drijvende huisjes. Even verderop gaat het gas erop. Wat gaat dit ding hard whaaaaa,gaaf! Het uitzicht vanaf de rivier is prachtig. De eerste tempel is echt een gezonken tempel,we varen er heel langzaam omheen,je kunt enkel nog maar een vierkante top zien. Het gaat natuurlijk om het idee want bijzonder is dit niet echt om te zien. We varen door. Na een tijdje legt de man aan wal en ik stap uit. Ongeveer een kwartiertje de berg op,kom ik bij een prachtige,verwaarloosde tempel. Een grijze bak die de kleuren van de natuur heeft aangenomen,vergroeid is met de bomen,geen ramen en deuren meer heeft maar wel een prachtig Buddhabeeld. Ik maak wat foto's en blijf een tijdje. Terwijl ik terug naar beneden naar de rivier loop,passeer ik wat hutjes. Er wordt volop gerommeld en gekookt en kindertjes spelen. Als ik voorbij loop wordt ik begroet. We gaan weer varen. Na ongeveer een kwartiertje komt er weer een tempeltje in zicht. Deze lijkt op de vorige maar staat op een heel klein eilandje,het ligt dus aan het waterpeil of je erin kunt of niet. Ik heb geluk want je kunt er vandaag net omheen lopen. Deze tempel wordt nog door de locals bezocht. Naast de muren zitten ze offertjes van bloemen te maken en binnen,tussen de vier muren zonder dak,wordt gebeden. Aan de voorkant staat een beeld van een Buddhahoofd,het is een prachtig gezicht met de rivier en de bergen erachter. De man die mijn bootje bestuurd probeert me vanalles te vertellen over de tempels maar ik versta er echt helemaal niks van. Na heel veel gedoe laat hij het maar zo maar ik moet wel de namen van de tempels na zeggen haha. We varen terug naar de pier. Ik bedank hem en betaal hem, klim de trappen op naar de brug en drink een koud colaatje. Wat een uitzicht,ik blijf het geweldig vinden. Ik heb sneakers aan met glimmende lovertjes erop,wil aan de wandel,ze zijn een bezienswaardigheid want ze worden net zo vaak gefotografeerd als de brug en er wordt druk over gebabbeld en naar gewezen. Ik steek de houten brug over en ga aan de wandel. Door het mon dorp heen,een erg gezellig plekje. Kleine huisjes,leuke straatjes en veel bedrijvigheid. Winkeltjes,er wordt volop gekookt en gelast. Aan het eind van het diorp sla ik linksaf en loop een paar kilometer,een leuk kronkelweggetje tussen het groen. De Chedi Buddhakaya doemt voor me op. Het is een blinkende,gouden chedi met twee beelden ervoor. In de Chedi zijn allemaal openingen met kleine beeldjes erin. Ernaast staan nog wat grote beelden. Ik kijk een tijdje rond en drink wat bij de kraampjes op het terrein. Hier durft een meiske aan mij te vragen how manny bath mijn sneakers kosten haha. Mijn wandeltocht gaat verder,een stukje dezelfde weg terug maar dan een ander kronkelweggetje in tussen bomen door. Het is er heerlijk koel. Ik moet inmiddels flink plassen maar zie nergens een gebouwtje waar dit kan. Dan maar een veilig plekje tussen de bomen zoeken. Ik kijk goed rond of niemand me ziet en plas snel,net als ik mijn broek omhoog trek komt er een grote hond op me af gerend ik moet vluchten. Maar goed dat ik het kwijt ben want de komende wandel twintig minuten kom ik niks tegen. Dan doemt de Wat Wang Wiwekaram voor me op. Een prachtige tempel. Een mengelmoes van Thai en Birmese stijl. Prachtig vind ik hem. Als ik uitgekeken ben wil ik terug lopen naar het dorp maar een oud manneke wil me ook wel met de brommer brengen. Ach,waarom niet. Hij zet me netjes bij de mon brug af en ik betaal hem 0,50 cent. Bij de Burnese Inn ga ik lunchen. De eigenaresse is met mij bevriend op Facebook en herkent me ook nog! Ze is super hartelijk. Vertelt me vanalles over Sangklaburi en ik eet een door haar aanbevolen Birmees bordje. Het smaakt me goed en ik blijf een tijdje zitten,het uitzicht is geweldig en ik geniet van haar gezelschap. Ze geeft me nog een wegenkaartje mee voor het geval ik een scooter ga huren,lief. Terug in het dorp zoek ik naar de Baan Unrak Bakery maar ik kan hem niet vinden. Dit is een project van een engelse vrouw die hier een weeshuis voor arme kinderen heeft,de bakkerij en een honden en katten opvang. Nog maar eens opzoeken als ik wifi heb dan. Terug bij Garden Home drink ik wat en ik ben bekaf dus doe lekker een dutje. Net wakker en het is nu zes uur dus etenstijd,ik loop zoneteen maar eens richting het foodcourt....