Van Pai naar Ayutthaya

Het is half negen in de ochtend als we ons laatste ontbijtje in Pai genieten en uitchecken bij The Countryside. We krijgen een gratis lift naar het busstation waar een aantal minibusjes klaarstaan om ons allemaal naar Chiang Mai te brengen. Teveel toeristen met te grote koffers en de chauffeurs moeten maar zien hoe ze al die bagage in,achter en op de busjes krijgen. Regelmatig hoor je ze mopperen dat hun rug nog eens door midden breekt en het is nog waar ook! We rijden de weg ket de teveel bochten terug naar Chiang Mai en arriveren keurig op tijd bij het busstation. Het is even wennen weer in de drukte te zijn na relaxed Pai en de tuktuk en taxichauffeurs vliegen zowat ons busje in om te bedelen of we een ritje willen. We nemen een tuktuk naar het treinstation en doden tijd door te lunchen en koffietjes te drinken tot onze nachttrein vertrekt. We kletsen op het station met Indonesische jongens die erg gezellig zijn. De trein staat al klaar en we zoeken ons wagonnummer en stoelnummer. Eric zit tegenover een belgisch meisje en ik tegenover Zine,een gezellige Thaise meid. De trein vertrekt. We reizen tweede klas,hebben ventilators en de ramen zijn lekker open. We genieten van het uitzicht en kletsen wat. Rond de klok van zeven wiorden onze stoelen omgetoverd tot heuse bedjes en iedereen verdwijnt achter zijn eigen groene gordijntje. We besluiten tot Bangkok door te reizen zodat we wat meer slaap krijgen ipv om half vier in de nacht aan te komen in Ayutthaya. De trein schommelt door de zwarte,benauwde nacht. Van slapen komt niet veel,het is alsof je op de rails ligt en bij elk stationnetje een hoop lawaai,toeters en bellen. De lucht die binnenkomt is benauwd en ruikt soms naar diesel,houtskool en soms iets zoets. De ventilator maakt een heel eng geluid zodat de trein inmiddels iets weg heeft van een spooktrein. Ik doe geen oog dicht. Moet mijn gordijntje half open laten om frisse lucht te krijgen en heb dus het felle licht in mijn gezicht en mijn rug...auw! Om half zes zit ik rechtop in mijn bedje,we arriveren in Bangkok en de zon komt op. Het laatste stuk door Bangkok waggelt de trein heel langzaam en stopt bij heel veel kleine stationnetjes. Verkopers komen koffie en thee aanbieden en buiten staat het verkeer alweer vast. Bangkok is weer alive! We waggelen langzaam langs slummetjes,dit uitzicht maakt erg veel indruk op me. Heel veel kleine en vervallen huisjes bijna op het spoor. Hier wonen hele arme mensen. Je kijkt bij ze binnen,poetsen hun tanden,doen hun was,kleden zich aan. Vervallen buurtjes,smalle steegjes,huisjes die bijna omvallen en sommige amper groter dan een dierenstal. Overal wordt op de vroege ochtend alweer gekookt,gebakken en gewokt. Wat een stad is het toch. Hoe vaak je hier ook komt,je ziet elke keer weer iets nieuws. We komen aan op het Hualumpong station en kopen een kaartje voor de eerstvolgende expresstrein naar Ayutthaya. We moeten een uurtje wachten en ik spiek of de Hong Kong Noodle al open is maar helaas. Ik pin geld voor de komende dagen en achter me staan bedelaars. Ik negeer ze,de Tai zelf geven ook niks. Veel monnikken op het station,ik blijf ze bijzonder vinden in het Thaise straatbeeld. We drinken koffie en slenteren naar ons perron. Daar komen we de Indonesische jongens weer tegen,ze gaan op hun scooters naar het zuiden en maken zich klaar voor vertrek. Ze herkennen ons en Eric kletst effe met ze. De expresstrein vertrekt. De airco staat flink hoog en door de ramen zie ik niet veel. Het duurt ongeveer een uurtje tot we aankomen in Ayutthaya. Een tuktuk scheurt ons naar The Sixty@Ayutthaya ons guesthouse. Het is een oud gezellig gebouw. Bij de receptie zit nog niemand,het is nog vroeg. Ik druk op het belletje en een pittige tante komt ons inchecken. Haar engels is beroerd maar ze doet heel erg haar best en is super vriendelijk. Onze kaner is sfeervol en schoon met een heeeeel hoog bed waar we echt in moeten klimmen. Boven op het leuke balkonnetje kunnen we gratis koffie en thee drinken met een koekje erbij en hebben we uitzicht op de Watt Manhatat,een bekende ruine. We zoeken een tentje om te lunchen en bekijken de Manhathat. De ruine zegt ons niet zo heel veel maar er staat wel nog een prachtig buddhabeeld bij en het beroemde buddhahoofd dat in een boom gegroeid is. Er lopen wat toeristen rond maar erg druk is het gelukkig niet. Het is erg heet vandaag en we zijn kapot mie dus besluiten een paar uurtjes lekker op onze kamer te chillen. Even bijkomen bij de airco en een frisse douche nemen. Rond de klok van zes slebteren we naar de nightmarket. Volop eten maar niet veel dat er voor ons lekker uitziet. We eten kwarteleitjes,fried pork en loempiaatjes. We lopen een blok om maar echt veel is hier niet te beleven. De eettentjes die we tegenkomen vinden we niet geweldig dus eindigen we waar we geluncht hebben om de hoek van The Sixty. Dan maar grote flessen Chang onder het genot van een heel erg blij Thais cdtje en bij supervriendelijke mensen. Als Eric vraagt waar de wc is,wordt hij vriendelijk verzocht aan de overkant in de struiken bij de tempel te gaan plassen,WTF? Haha We kijken naar alles wat voorbij komt en wat over de markt loopt. Bijna half elf nu en lekker in onze koele kamer,zometeen heerlijk slapen.