heel veel rieten hutjes en een geweldig strand!

We ontbijten in d'oria en laten ons per luxe taxi naar het zuiden brengen. De rit duurtnongeveer twee uur,een aardige taxi chauffeur die ons heel lombok wil laten zien en het erg vind als zijn vrouw ook mee gaat? Ze is namelijk nog nooit in kuta geweest,wij vinden het prima maar hebben vervolgens geen vrouw gezien....we passeren mataram,een drukte van jewelste,een getoeter,chaos,handel,eetstalletjes. Daarna wordt het rustig op de weg en verandert het landschap. Minder groen maar desondanks indrukwekkende valeien. Boeren die zwoegen op het land en basic dorpjes. Als we de nieuwe airport voorbij zijn,is er nauwelijks nog verkeer op de weg. We rijden kuta binnen en moeten een tijd zoeken en vragen naar hammer head en spa. We zijn wat aan de vroege kant en onze kamer is hog hiet klaar. We besluiten te gaan lunchen en een kliniek te zoeken want eric zijn oor zit dichtl we lopen het centrum van kuta binnen en vinden dit slaperige,rieten chilldorp meteen geweldig. We lunchen en tegenover zit een kliniek, eric waagt het erop en meteen na uitleg van het probleem,wordt er actie ondernomen. Er wordt een kar materiaal binnen gereden en twee man sterk wordt er begonnen om de propmuit eric zijn oor te verwijderen, dit gebeurt met een heel klein spuitje met de naald er nog aan. Telkens als er een heel klein beeje loskomt wordt er gejoeld en het bakje buiten in de tuin leeggekieperd. Ik doe moeite om niet in de lach te schieten. Een uurtje later en een tientje lichter maar inclusief oorprop en druppels staan we weer buiten. Onze kamer is klaar. Een eenvoudige maar frisse kamer metneen fijne douche. Prima dus. Effe omkleden en dan kuta strand en dorpje verkennen. We lopen richting het strand en gaan jaren terug in de tijd. Loslopend vee,zwaaiende kindjes,was buiten,rieten hutjes,mini winkeltjes,wasserijtjes buiten. Warungs in kleine huisjes. Wederom erg vriendelijke mensen. Het strand is mooi maar er zijn mooiere baaien in de buurt heb ik begrepen. We zijn inmiddels verwend wat mooie stranden betreft....
Dan worden we omsingeld...door heel veel verkopertjes. Ik koop een lief armbandje. Daarna ben ik duidelijk dat ik niets meer wil kopen en gaat het goed. Gelukkig zijn er net touringcars gestopt voor een foto dus slachtoffers genoeg. We lopen een eindje over het strand en zien de plek waar een paar dagen geleden heel veel rieten hutjes,warungs,winkeltjes ed zijn platgebrand. We kunnen ons heel goed voorstellen hoe het er voorheen uit heeft gezien en vinden het vreselijk. Deze baai zal snel veranderen,er zullen dure resorts gebouwd worden en het zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je de bevolking ernaar vraagt,zie je het verdriet en ook de angst dat ook hun huis en zaak jiet veilig blijven. We lopen door het dorpje. Bergennop de achtergrond,veel bananenbomen,palmbomen en scootertjes. Met toeristen erop,met rijdende kinderen die kinderen achterop hebben,pickupstrucks met ontelbaar veel gesluierde vrouwen erin. Volgepropte busjes. Kleine eettentjes en barretjes. We eten een heerlijk maaltje en zwichten dan voor een stel kindertjes,we kopen een aantal armbandjes. Onderweg heb ik ook al twee hippie broeken gescoord,leuker en goedkoper dan een nederlandse pyjama! We blijven hangen,vergrijpen ons aan de bintang en mohitos en kletsen een tijd met een aardig duits meisje en het personeel. We zijn blij dat we gebleven zijn. De bevolking heeft er niets aan als iedereen nu wegblijft en er is nog genoeg over om van te genieten....