On the move to Sukhothai
Blijf op de hoogte en volg silvia
06 Oktober 2015 | Thailand, Ban Na
Geen oog dichtgedaan afgelopen nacht door fiks aanhoudend onweer maar toch zat ik vanochtend om half acht aan de dikke thaise yoghurt met vers fruit. Uitgecheckt en netjes mijn deposit terug gekregen. Wel lekker om nog even rustig wakker te kunnen worden met een hete mok thee voordat mijn reis naar Sukhothai gaat beginnen. Het personeel is wat aan het keten,supervisor is zeker afwezig,Rambuttristreet ontwaakt en ik geniet van alles wat er voorbij komt. Mijn bus zal me om 8.40 uur op komen halen maar ik heb er alvast een half uur bijgeteld. Thee en nog een mok thee maar geen bus. Net op het moment dat ik de receptie wil vragen om de touroperator te bellen waar de bus blijft,roept en stoere in leger geklede thaise man met lange baard vanuit een roze taxi of ik Sofia heet en naar Sukhothai ga? Oke,een taxi dus,mijn backpack gaat achterin de kofferbak en we gaan rijden. En we blijven maar rijden. Voor de zekerheid vraag ik het stelletje achterin of zij ook een buskaartje naar Sukhothai hebben gekocht maar nee,ze gaan per minibus naar Ayutthaya. De chauffeur reageert en zegt no bus but taxi. Goh,wat een luxe. Ik ga er eens gemakkelijk voor zitten want dit gaat een fikse taxirit worden dan,al betwijfel ik of we met zijn rijstijl uberhaubt wel levend aan zullen komen. Dan rijdt hij een parkeerplaats op en ik lees Chacutack Busterminal. In no time koopt hij een kaartje voor me en loodst me naar platform 44 en oeert m. En daar staat mijn bus,een hele oude bus met van die geweldige kanten gordijntjes haha. Ik geef mijn kaartje aan de busschauffeur en wil meteen beneden bij de tv gaan zitten. Hij kijkt me aan en zucht en verwijst me het trapje op naar boven. Ik kies een plekje bij de trap met lekker veel ruimte maar een nog diepere zucht en hij wijst me zelf maar een plek aan. Zo doet hij dat bij iedereen,ons kaartje heeft blijkbaar stielnummers. De bus is gevuld met amper tien mensen die dus niet zelf mogen kiezen waar ze gaan zitten want stoelnummers zijn nu eenmaal stoelnummers en regels zijn regels! Mijn stoel kan naar achteren en bezit een zacht hoofdkussentje dat op totaal de verkeerde hoogte voor mijn lengte zit en dus nogal ongemakkelijk is. De bus vertrekt klokslag tien uur,precies zoals de chauffeur zei,knap! De chauffeur deelt koekjes en water uit en ik besef dat ik de komende uren dus aan deze stoel gekluisterd zal zijn en we dus niet zullen gaan stoppen bij zo'n ranzig tankstation maar dat als ik moet plassen,dit in het nog ranziger en stinkende hokje beneden moet gaan doen. De bus trekt niet en schokt hevig en ik heb meer het gevoel in een vliegtuigstoel op een manke,slome kameel te zitten dan in een bus. Jaha Silvia,zo wil jij reizen,he? Beye beye Bangkok, tot over een paar dagen.
Het grootste gedeelte rijden we over de snelweg. Als we Bangkok hebben verlaten is het landschap vlak en groen met hier en daar een huis en tankstations,heel veel tankstations. Hier en daar een fruit of eetstalletje langs de weg en als je werkeloos bent kun je dus altijd dit nog gaan dien of je begint gewoon een winkeltje op de strook tussen de rijbanen en je bouwt een keetje erlangs en je woont lekker dicht bij je werk. Triest,arme mensen zijn het,voor obs nauwelijks te bevatten.
Net als ik lekker in slaap ben gevallen,kraakt de antieke luidspreker in de bus en een mevrouw met een prachtige stem begint een heel verhaal te vertellen,in het Thais. De bus stopt,ah toch een ranzig tankstation haha. Aangezien ik het pak koekjes op heb en nog water in mijn flesje heb,besluit ik door te slapen. Het kleine meiske dat voor me zit denkt daar heel anders over en ze sleurt me zowat de bus uit,neemt me mee achter t tankstation en beveelt me te plassen,in een klein hokje met een gat in de vloer,gelukkig is het wel schoon. Daarna moet ik mee naar een hoekje in het tankstation en krijg ik een klein versleten tupperware bordje met veel rijst,wat groenten en kip en daarbij een bijpassend tupperware bekertje met water. Zij ook en we gaan samen eten en hebben een gesprek via wat gebaren. Ik gebaar dat ik wil betalen en ze laat me haar busticket zien,daar zit een klein papiertje aan vast geniet en dat is dus een foodcouppon en waarempel, ik heb er ook eentje! Ik bedank haar voor haar goede zorgen en maak een foto. Voor de prijs van nog geen tientje,reis ik dus een uur met de taxi,een uurtje of acht met de bus en nog inclusief water,koekjes en een warme maaltijd,geweldig. Het was een pittig bordje,normaal gesproken als je met een toeristenbus stopt,let je niet zo op de mensen om je heen maar nu zie ik dat de mensen me vol verwachtibg aankijken of het bordje eten me wel gesmaakt heeft, ik steek mijn duim in de lucht en het leven gaat weer gewoon verder. Zo gelachen! Het water in de bus komt nog goed van pas na dat pittige maaltje.
Rond de klok van vijf arriveren we op het busstation van Sukhothai. Ik vraag aan de chauffeur if hij nog verder rijdt naar old city omdat de touroperator me dat belooft heeft en het ook nog eens met grote letters op de bus staat,maar hij snapt niet wat ik bedoel en maakt me in gebrekkig engels duidelijk dat dit toch echt the end is. Ik neem dan maar een songthaew (een taxivierwieler met bakjes achterop) naar het Pinpao guesthouse en wordt erg vriebdelijk en warm ontvagen door een ouder,klein,thais vrouwtje. Ze checkt me in en geeft me info over het buurtje,de foodmarkt hier verderop,het historische park en het huren van een fietsje en ik krijg een plattegrobdje. Ook mag ik een kamer uitkiezen. Ik kies een kleine met een zo te zien heerlijk bed en uitzicht op de tuin. Ik wil meteen naar de foodmarket toe want het is inmiddels al half zeven geweest maar het giet buiten dus effe facetimen met mijn schatje en mijn rugzak uitpakken, hopen dat het daarna droog is?
-
06 Oktober 2015 - 14:06
Yvonne:
Wat schrijf je ontzettend leuk meid! Zie t allemaal zo voor me!!!;) dikke knuf! X -
06 Oktober 2015 - 14:12
Helene:
Hey Sil,
Geweldig verslag, heel veel plezier en pas goed op jezelf x -
06 Oktober 2015 - 14:17
Silvia Hendrix:
Thanx ladies,ik doe mijn best om alles zo te schrijven hoe het is,soms wat sarcastisch mischien maar ik heb het echt geweldig,ik geniet! -
06 Oktober 2015 - 15:40
Agnes:
en dat is het belangrijkste meid dat je geniet.ik denk dat iedereen het met veel plezier leest.prettige reis verder .liefs en knuffie xx -
06 Oktober 2015 - 17:46
Wendy:
Ha Silvia,
Wat een leuk verhaal weer, je moet schrijfster of columnist worden -
06 Oktober 2015 - 17:49
Silvia Hendrix:
Of reisverslaggeefster en dan ter plekke hihi -
07 Oktober 2015 - 14:40
Sacha:
Hey silvia. Tis echt leuk jouw verhalen te lezen. Ik ben er een beetje bij zo lijkt het. En je hebt alweer een leuke dag achter de rug. Ik zie foto's op Facebook van sukothai. Komt me heel bekend voor. Vooral die verstopte boeddha. Zal straks hier eens navragen. Volgens mij zijn wij daar ook geweest. Mooi hoor! -
07 Oktober 2015 - 15:15
Silvia Hendrix:
Ik ben helemaal onder de indruk,Sas,t is echt prachtig. Kei leuk dat je een beetje met me meegaat op reis x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
