The little Koh Chang

Gisterenochtend met de taxi naar de haven gebracht. Een leuk tafereeltje daar. Houten boothes,tafeltjes waar je de tickets naar Koh Prayam kunt kopen,kindertjes,kratten die ingeladen worden om verscheept te worden naar de kleine eilandjes. Weinig toeristen te zien en het handje vol dat er zit stapt op de boot naar Prayam. Een manneke met een mutsje komt naar ons toe en wijst ons het bootje aan waar we mee gaan varen. Tickets zijn niet nodig,gewoon op de boot betalen. Twee uurtjes varen voor een euro of drie. We lopen over een gammel plankje de boot op en klimmen over rijen bankjes en gaan varen. Mangroves langs de kant en het stinkt enorm naar vis. Eenmaal op open water zien we veel kleine eilandjes en het vasteland van Birma. De zee is gelukkig kalm. Na twee uurtjes komt Koh Chang in zicht,wat is het mooi! Het manneke met het mutsje heet Ton en hij vraagt in welk resort we gaan verblijven. Euh,geen idee,niet over nagedacht,zien we daar wel. Hijheeft een resortje dat hij ons natuurlijk erg graag wil aanbevelen. We denken oh,weer zo een die aan ons wil verdienen. We beloven hem naar zijn resortje te zullen kijken maar we zijn niets verplicht,oke dan! De boot maakt een eerste stop bij een prachtig strand. Mensen gaan via een gammel trapje de boot af en door de zee aan lang. Manden met boodschappen en kratten gekoeld waar worden overgeheveld aan de mensen die op het strand al staan te wachten op hun bestellingen. De boot gaat verder de baai in en stopt nog een keer. Bij de derde stop,tevens de laatste,gaan we samen met Ton dwars door het water,aan wal. We sjokken trappen op en komen in zijn paleisje. Wat een geweldig uitzicht en leuke loungehoekjes. Ton stelt ons voor aan zijn vrouw die Piet heet,een lief gezichtje. We krijgen een koud watertje als welkomscocktail en mogen de bungalow bekijken. Een verscholen tussen het groen houten hutje met een bed,een wastafeltje,een sproeiertje uit de muur een een wctje. Er is wel een klamboe,zal hard nodig zijn want de hut heeft nogal wat kieren....echt iets voor mij om hier te gaan slapen met mijn insectenfobie maar ik heb weinig keus want op het eilandje zijn enkel dit soort hutjes en er komt geen boot meer vandaag haha we besluiten deze hut te nemen en Ton en Piet bedanken ons meerdere malen omdat de meeste mensen eerder van de boot af gaan en hun dus niet zoveel boekingen krijgen. We maken een strandwandeling,lopen een heel eind het pad achter de resorts af,dwars door het groen. We zien mooie vogels,veel krabben,kleine varanen,kippen,kindertjes,lost hippies en mooie bloemen. Het neigt donker te gaan worden en natuurlijk willen we over het strand terug en is het inmiddels vloed. Een heel eind rotsen geklommen dus en blij dat we voor het donker weer terug zijn. Piet kan verrukklijk koken! Alles wat we eten en drinken moeten we zelf in een boekje opschrijven haha. We genieten van het uitzicht,drinken biertjes,lezen wat en kletsen wat. Het is stil,heel erg stil,je hoort alleen de zee. Het is half elf en pikkiedonker op het hele eiland,op een paar kleine sfeerlampjes na. Geen wifi hier ook,Ton en Piet vinden het welletjes en wensen ons welterusten. De stoom gaat nu helemaal uit. We hebben twee mini olielampjes en ons eigen mini zaklampje. Daar moet je het dan maar mee doen haha. Heel romantisch ook! Na een uurtje strompelen we het trapje af naar ons hutje. Met zaklampje de plee zoeken en ons bed,best een opgave! Het bed is kei hard en ik ben doodsbang voor wat er allemaal bij ons slaapt en luister maar na de zee,al het andere geritsel maar negeren...
We worden wakker met een geweldig uitzicht en geen vliegje te zien in de hut. Een zalig ontbijt,wat luilakken,praatje maken met het handjevol anderen die er logeren tot de boot ons weer op komt halen. Terug in Ranong is onze was klaar,ben erg teleurgesteld,drie witte topjes verwassen en ik heb al niet zoveel kleding bij me. Ik laat het de mevrouw van het hotel zien en ze begint bijna te huilen en ik vind het zo zielig dat ik spijt heb dat ik iets gezegd heb. Later naar de markt gelopen maar die ging net dicht. Dus weer op zoek naar wat te eten. Allemaal vreemde dingen op de kaart zoald frog en jellyfish...toch lekker gegeten en snel terug gelopen naar ons hotel omdat het begon te regenen. Nu aan een tafeltje onze reis naar Koh Lanta plannen morgenavond met een lekker kopje instantkoffie erbij...